1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13  14  15  16  17  18  19  20  21  22  23  24  25  26  27  28  29  30  31  32  33  34  35  36  37  38  39  40  41  42  43  44  45  46  47  48  49  50  51  52  53  54  55  56  57  58  59  60  61  62  63  64  65  66  67  68  69  70  71  72  73  74  75  76  77  78  79  80  81  82  83  84  85  86  87  88  89  90  91  92  93  94  95  96  97  98  99  100  101  102  103  104  105  106  107  108  109  110  111  112  113  114  115  116  117  118  119  120  121  122  123  124  125  126  127  128  129  130  131  132  133  134  135  136  137  138  139  140  141  142  143  144  145  146  147  148  149  150  151  152  153  154  155  156  157  158  159  160  161  162  163  164  165  166  167 



  

  denilen çıkarımla, analoji denilen çıkarım usulünün sathi de olsa kısa bir şekilde incelenmesi yararlı olacaktır. Eskilerin kıyas-ı burhanî dedikleri, Türkçe’de tasım dediğimiz çıkarım usulünde, öncüllerin doğru olması ve çıkarımın da kurallarına uygun tatbik edilmesi halinde, çıkarımın sonucu, zorunlu olarak doğru olur. Sonucun aksini düşünmek akla aykırıdır. Kıyas-ı burhanîde, çıkarım sonucunun zorunlu olması, iki şarta bağlıdır: Öncüllerin doğru olmasına ve çıkarım kurallarının doğru uygulanmasına. Neticede kıyas-ı burhanî yani tasım yoluyla çıkarım yapabilmek için doğru çıkarım veren kıyas formlarının ve kurallarının iyice bilinmesi gerekir.

   Doğru çıkarım veren kıyas formlarının sayısı on dokuzdur. Bunların da çok azı ilmi çevrelerce kullanılır.

  

  Kıyas-ı burhanîde sonucun zorunlu olduğuna dair aşağıdaki örnekleri verebiliriz:

  

  Bütün kuşlar uçucudur        Bütün A’lar B’dir

  Karga kuştur                      Bütün C’ler A’dır

  ----------------------------     ----------------------

  O halde karga uçucudur      O halde bütün C’ler B’dir

     

  

  

  

  

  

  

  

  

  79

  

 


79
Önceki                  Sonraki