Yukarıda Kur’an-ı Kerim ayetlerinden örnekler alınmıştır. Bu ayetlerin bir kısmı, günahtır, kötüdür, önerme-

leri şeklinde, bazıları emir ve nehiy biçiminde, diğer bazıları tavsiye niteliğinde, bazı ayetler de kural koyma tarzında ifade edilmiştir. Yukarıdaki örneklerde görüleceği gibi dinî önermelerde başka bir deyişle dinî hükümlerde eylemlerimiz: Farzdır, haramdır, helaldır, haktır, batıldır, günahtır, daha iyidir, daha güzeldir, kötüdür, çirkindir gibi terimlerle değerlendirilmektedir.Yükümlü olduğumuz fiiller bu kavramlarla adlandırılıyor; eylemlerimiz hakkında bu kavramlarla yargıda bulunuyoruz. Bunlar dinin temel kavramlarıdır.

Dinle ilgili yayınlarda ve kaynaklarda çok az kullanılmasına rağmen bu kitapta sık sık dinden olan, dinî olan ve dinden olmayan tabirleri kullanılacak; dinden olan ve dinden olmayan hükümlerden bahsedilecektir. Bu nedenle bu terimlerin anlamları üzeninde özellikle durmayı ve bunların belirleyici özelliklerine kısaca temas etmeyi yararlı görüyoruz.

Dinden olmayı gerektiren özelliklerin başında dinin vahiy kaynaklı olması gelir. Bu bölümün başında yer alan hükümler, emirler, tavsiyeler ve kuralların dinden olduğunda hiç şüphe yoktur. Çünkü bunlar Allah Kelamına yani vahye istinat etmekte yüce bir makamdan indirilmiş bulunmaktadır. Dinden olanın tabii bir sonucu olarak da kutsallık ve değişmezlik özelliği taşımaktadırlar. Ayrıca sevap ve günah sayılan fiillerin uhrevi bir karşılığı olduğu düşünüldüğünde dinden olan hükümlerin bir ahiret uzantısı olduğu da dikkate alınmalıdır.

Bu konu yeri geldikçe daha tafsilatlı olarak ele alınacaktır.