başkanı, bir eş ve bir insan olarak yapıp ettiklerinin bir kısmının dinden olduğunu ve bir kısmının da dinden olmadığını söylemekle yanlış ve aşırı bir iddiada bulun-madığımıza inanıyoruz.

  Genellikle ehli sünnete mensup bazı usul-u fıkıh bilginleri ile muhaddisler, Peygamberimizin bütün sünnetinin ilahî kaynaklı olduğunu ileri sürerek Peygamberimizin sözlerine kutsallık kazandırmak istemekte ve davalarının ispatı için Necm suresinin 3. ve 4. ayetlerine işaret etmekteler. Bu ayetlerin anlamları şöyledir: “O kendi-liğinden konuşmamaktadır. Onun konuşması ancak indirilen vahiy iledir.” Bu ayete dayanarak bütün sünnetin vahiy kaynaklı olduğunu söylemek nasıl mümkün olabilir? Çünkü biz biliyoruz ki, bu ayet, Kur’an-ı Kerime işaret etmektedir. Ayrıca yukarıda söylendiği gibi Peygamberimiz bir insan ve bir toplum önderi olarak da kendiliğinden bazı hükümlerde bulunmuştur. Bunların örnekleri aşağıda verilecektir.

   Peygamberimiz(as)in Kur’anı Kerim dışında söyledik-

  lerine gelince burada üç şeyi birbirinden ayırmak gerekmektedir. Sünnet konusu, dinle ilgili ilimlerin en zor meselesi olup, din alimlerinin en çok sakındıkları bir konudur. Dine ve Peygamberimizin şahsına bir saygısızlık etmekten korkulmaktadır. Ama dinin kutsallığını korumanın bir yolu da dini Allah’a has kılmak, dinimize dinden olmayan şeyleri karıştırmamaktır.

  a) Hz. Muhammet bir peygamber olarak kendisine verilmiş olan ilham ve hikmet yetisi sayesinde Kur’anı Kerim ayetlerini tahsis ve tefsir etmiş, mücmel olanını açıklamıştır. Namazın nasıl kılınacağını, haccın nasıl yapılacağını göstermiş, kabir alemi ile ilgili bilgiler vermiştir.

  46