I  II  III  IV  V  VI  VII  VIII  IX  X  XI  XII  1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13  14  15  16  17  18  19  20  21  22  23  24  25  26  27  28  29  30  31  32  33  34  35  36  37  38  39  40  41  42  43  44  45  46  47  48  49  50  51  52  53  54  55  56  57  58  59  60  61  62  63  64  65  66  67  68  69  70  71  72  73  74  75  76  77  78  79  80  81  82  83  84  85  86  87  88  89  90  91  92  93  94  95  96  97  98  99  100  101  102  103  104  105  106  107  108  109  110  111  112  113  114  115  116  117  118  119  120  121  122  123  124  125  126  127  128  129  130  131  132  133  134  135  136  137  138  139  140  141  142  143  144  145  146  147  148  149  150  151  152  153  154  155  156  157  158  159  160  161  162  163  164  165  166  167  168  169  170  171  172  173  174  175  176  177  178  179  180  181  182  183  184  185  186  187  188  189  190  191  192  193  194  195  196  197  198  199  200  201  202  203  204  205  206  207  208  209  210  211  212  213  214  215  216  217  218  219  220  221  222  223  224  225  226  227  228  229  230  231  232  233  234  235  236  237  238  239  240  241  242  243  244  245  246  247  248  249  250  251  252  253  254  255  256  257  258  259  260  261  262  263  264  265  266  267  268  269  270  271  272  273  274  275  276  277  278  279  280  281  282  283  284  285  286  287  288  289  290  291  292  293  294  295  296  297  298  299 



  
Trabzon Vilayetinin 4 sancağı vardı : Merkezi Samsun olan Canik Sancağı, Gümüşhane Sancağı, Merkezi Batum olan Lazistan Sancağı ve Trabzon Merkez Sancağı. Rize, Trabzon merkez sancağına bağlı bir kaza idi.
1867 tarihli Vilayet Nizamnamesi esaslarına göre yeniden yapılandırılan liva merkezlerinde başlangıçta bulunan yöneticiler şunlardı : Naib, müftü, muhasebeci, tahrirat müdürü. Ayrıca, idare meclisi ve Temyiz-i Liva vardı. Zaman geçince livaların teşkilatı da genişledi, muhtelif mahkemeler ve yeni idari birimler kuruldu.
Kaza : Yeni nizamnameye göre, livalar kazalara ayrılıyor ve kazalar İstanbul hükümetince atanan bir kaymakamın yönetiminde çeşitli idari birimlerden oluşuyordu. Kazalarda kaymakamdan başka bir naib, bir mal müdürü, bir müftü ve bir de yazı işlerine bakan bir katip vardı. Kazalar meclisi ve davalar meclisi, kazaların halka dayalı yönetimini tamamlıyordu. Kazalarda kurulan davalar meclisinin üyeleri mümeyyiz adını taşırdı. Her halde bunlar jüri üyeliği gibi bir görev yapıyordu.
Nahiye : Daha önce taşra yönetiminde bulunmayan nahiye teşkilatı, 1867 tarihli vilayet nizamnamesiyle kurulmuştur. Başlangıçta vali tarafından atanan bir nahiye müdürü ve bir katipten ibaret olan yönetim sonraları giderek genişledi. Halk arasında seçilen nahiye meclisleri ile nahiye komisyonları nahiyenin yönetimine yardımcı oluyordu.
Nahiye teşkilatı içinde yer alan bütün daire ve kurumlarla (adliye ve askeriye hariç) belediye ve köy yönetimleri nahiye müdürünün gözetim ve denetimi altında idi. Nahiye meclisleri ve nahiye komisyonları köylerin ortak işlerinin görülmesi ve ihtiyaçlarının karşılanması için kararlar alırdı.
1970 yılından bu yana nahiye müdürlüklerine ve nahiye teşkilatına atama yapılmıyor. Bu tarihten sonra nahiye teşkilatları yavaş yavaş ortadan kalkmaya başladı. Günümüzde nahiye teşkilatları hukuken olmasa bile fiilen sona ermiş bulunuyor. Nahiyeler kurulduğunda İkizdere, Kuraiseba adıyla nahiye yapıldı. Hemşin ve Pazar kazaları da nahiye yapılarak Lazistan Sancağının Arhavi kazasına bağlandı. Fakat, bu durum fazla sürmedi. 1869'da nahiye olan Atina kazası 1870 tarihinde yeniden kaza statüsüne kavuşturuldu.

  

   3. ŞEHİR VE KASABALARDA BELEDİYE TEŞKİLATI KURULMASI

  

   Daha önceki bölümlerde söylendiği gibi şehir ve kasabalarda belediye hizmetleri kadılar tarafından yürütülürdü. Bazı kaza merkezleri ile

  143

  

 


143
Önceki                  Sonraki