oluş vasfını, doğuracağı mükafat ve cezayı belirlemektir.” ( Kitb’üt Tevhid. Bekir Topaloğlu Tercümesi.sayfa.392)

Aslında ‘hayır ve şerrin Allah’tan olduğu” meselesini bu kitabın birinci bölümünde (Cebriyye bölümü) ele almış, Kur’an-ı Kerimin (Nisa 4/78,79) ayetlerinin farklı şeyler söylediğini belirtmiştik. Nitekim Kur’an-ı Kerim’in 4/78,79 ayetlerine göre, “hayır” Allah’tan “şer” Allah’tan değildir.

“ Nerede olursanız olun ölüm size ulaşır; sarp ve sağlam kalelerde olsanız bile! Kendilerine bir iyilik dokunursa “ Bu, Allah’tan” derler; başlarına bir kötülük gelince de “Bu senden” derler. “Hepsi Allah’tandır” de. Bu adamlara ne oluyor ki bir türlü laf anlamıyorlar.” (Nisa 4/78)

Sana gelen iyilik Allah'tandır. Başına gelen kötülük ise nefsindendir. Seni insanlara elçi gönderdik; şahit olarak da Allah yeter. (Nisa 4/79)

Sadece 4/78. ayetden hareketle hayır ve şerrin Allah’tan olduğunu söylemek uygun değildir. Zira 78. ayetteki “Hepsi Allah’tandır” sözü 79. ayette izah ediliyor ve burada “başına gelen kötülük” yani şerrin, Allah’tan olmadığı “nefsinden olduğu” belirtiliyor ve “Hepsi Allah’tandır.” sözünden istisna ediliyor. Ayetleri birbiriyle bağlantılı olarak ele almak durumunda olduğumuz açıktır.

Bu duruma göre birinci ayette zikredilen kötülüğün, ölüm ve insanın başına gelebilecek diğer doğal felaketler olduğunu düşünmek gerekir. O halde iki ayet arasında bir aykırılık söz konusu değildir.

Maturidi’nin yaptığı binici tarif ve o tarifin dayandığı ayet-i kerime, insanın özgür iradesini inkâr eden, yok sayan bir mahiyette değildir. Bilakis, bu tariften ve ayet-i kerimeden insanın kendi mahiyetinde yani irade özgürlüğü özelliğinde yaratılmış bir varlık olduğu sonucunu çıkarmak mümkündür.