bir kulaç kalır fakat yazısı gelip onu geçer, bu sefer cehennemliklerin amelini işler. Yine sizden bir kimse çalışıp amel işler sonunda kendisi ile cehennem arasında bir kulaç kalır ama yazısı gelip onu geçer, bu sefer cehennemliklerin amelini işler.” (Buhari, Yaradılış bölümü. 1355. hadis)

Peygamberimizden rivayet edilen bu ifadelere bakıldığında bu ifadeler, cebrî bir görüşü benimsiyor ve insanları eylemlerinde hür kabul etmiyor. Nitekim iki numaralı hadiste Resullüllah’a itiraz eden sahabenin de Peygamberimizin ifadesini bu şekilde yorumladığı anlaşılıyor.

5- Ebu Azze kanalıyla yapılan rivayette şöyle: Resulüllah buyurdu ki: “Allah bir kulunun bir memlekette ölmesini takdir etti mi; onu oraya muhtaç kılar.”(Tirmizi, kader.)

Aşağıdaki hadis ise Cebriyyeci bir görüşü değil aksine irade hürriyetine işaret eden bir anlayışı yansıtarak adeta şekavet ve saadet sebebi olarak insanların davranışlarını gösteriyor.

6- Sa’d ibnu Ebi Vakkas’dan: “ İnsanoğlunu saadet sebeplerinden biri de Allah Teala’nın hükmettiğine rıza göstermektir. Şekavet sebeplerinden biri de Allah Teala’ya istihareyi (hayır talep etmeyi) terk etmesidir. Keza şekavet sebeplerinden biri de Allah’ın hükmettiğine razı olmamasıdır.” Tirmizi, kader (2152)

Kaderle ilgili diğer iki haber de şu şekildedir:

Abdullah ibni Ömer Resulüllah’tan şöyle rivayet ediyor:

“Kaderiyye fırkası, bu ümmetin Mecusileridir. Eğer hastalanırlarsa ziyaret etmeyin, ölürlerse cenazelerine katılmayın.” (Ebu Davut, Sünen, 4691) Yani, hayır ve şer olarak nitelenen eylemlerin, kaderde yazılmış olmadığını savunan mezhebin temsilcilerinin cenazelerine katılmamak.