Konuyla ilgili başlıca problemleri şöyle sıra-layabiliriz:

1-Memleketimizdeki dinî kaynaklarda zekât olarak geçen kelime, nisaba malik olan zengin Müslümanların fakirlere verdikleri para veya malın adıdır; oysa bunun Kun’an ve Hadisteki ismi “sadaka”dır. Kur’an ve Hadislere göre devletin Müslümanlardan aldığı zekât/sadakalarla (bir nevi vergi) Kur’an’daki zekât kavramının bir ilgisi yoktur. Kur’an’daki zekât, Allah’a karşı bir kulluk vazifesi bir ibadet olmasına karşın, devletin aldığı vergi anlamında kullanılan sadaka ise muamelatla ilgili bir konudur.

2- Zekât/sadakalar konusu bir devlet görevi olduğu halde, devlet zamanla bu görevini yerine getirmekten vazgeçmiştir.

3- Kur’an-ı Kerimde Zekât/sadakaların sekiz sınıfa tahsisi öngörüldüğü halde, son zamanlarda bu sınıflar yalnızca bire, yani fakirlere indirgenmiş görünmektedir.

4- Zekât/sadakalar, Peygamberimiz çağının zenginlikleriyle sınırlı kalmış, bir bakıma, değişen ve gelişen toplumun zenginlikleri sadakalar (yani devletin toplayacağı vergiler) kapsamından sayılmamıştır. Zekât/sadaka meselesi, içtihatlara kapalı tutulmuş, konu günümüz üretimlerine ve zenginliklerine cevap veremez duruma getirilmiştir. Örneğin Müslümanlara ait sanayi üretimi ve ürünleri, nakliye işleri, ticaret gelirleri, kira gelirleri, bankaların ve şirketlerin kazançları ve daha başka zenginliklerin ne şekilde zekât/sadakaya tabi tutulacağı bilinmemektedir.

5- Nisap denilen zenginlik ölçüsü de, Peygamberimiz çağıyla sınırlı kalmış, günümüz şartlarına uydurulamamıştır.

6- Zekât/sadakaların bir muamelat konusu olduğu gözden kaçmış, ilk dönem konulan kurallar ve yapılan