İmam Malik, toplanan zekât/sadakanın 8 sınıfa eşit olarak bölünmesinin gerekmediğini, vali hangi sınıfın ihtiyacı çoksa ona daha fazla hisse ayırabileceğini içtihat ediyor. Hayvanlardan ne ölçüde zekât/sadaka alınacağını dört halifenin fermanlarına dayandırıyor. Mücevherlerden zekât/sadaka almanın şartlarını belirtiyor. Memurların maaşından ilk defa Muaviye’nin zekât/sadaka aldığını söylüyor.

İmam Malik zekât/sadaka konusunu işlerken, Peygamberimiz(s.a.v)den doğrudan rivayet edilen hadisler için ‘sadaka’, Peygamberimizden sonra yapılan uygulamalardan bahsederken ise bazen sadaka bazen da ‘zekât’ terimini kullanıyor. Demek ki İmam Malik zamanına gelindiğinde zekât ve sadaka tabirleri anlam bakımından yer değiştirmeye başlamış bulunuyordu.

İmam Malik ‘in anlattıklarından çıkardığımız bir başka sonuç ise şudur: Zekât/sadakalar vilayet bazında toplanıyor ve valinin belirlediği ölçülere göre dağıtılıyor. Oysa aşağıda görüleceği gibi Ebu Yusuf bu konuda halifeyi yetkili gösteriyor. O halde zekat/sadakaların Kur’an’da gösterilen yerlere bölüştürülmesi esasları, halifenin bulunduğu merkezde halifenin, vilayetlerde ise valilerin takdirine bırakılmış gözüküyor. Daha doğrusu halifede olan yetki valilere ve hatta zekât/sadaka memurlarına devre-dilebiliyor.

B) ZEKÂT /SADAKA KONUSUNDA KADI EBU YUSUF’UN VERDİĞİ BİLGİLER

Kadı Ebu Yusuf’un Zekât/sadaka ile devletin gelirleri konusundaki görüşleri:

Zekat/sadakalar konusunun esaslı kaynaklarından biri de Kadı Ebu Yusuf’un Haraç adlı eseridir. Hicri182 tarihinde ölen Ebu Yusuf, Haraç adındaki eserini devletin mali işleri,