1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13  14  15  16  17  18  19  20  21  22  23  24  25  26  27  28  29  30  31  32  33  34  35  36  37  38  39  40  41  42  43  44  45  46  47  48  49  50  51  52  53  54  55  56  57  58  59  60  61  62  63  64  65  66  67  68  69  70  71 



      Ara kesme törenine, Niyazi’nin amcaları, dayısı, bu kişilerin hanımları ve kızları, amca çocukları katılmıştı. Niyazi’nin annesi ayaklarındaki romatizma yüzünden at sırtında götürüldü. Şüphesiz evin kızı Hatice de beraberdi. Evlenecek olan Niyazı zamanın usulü gereği törene katılmadı.

      Akşama yakın yola çıkıldı, bir saatten fazla bir yürüyüşle akşama yakın kız evine vardıklarında yakın akrabalar tarafından karşılandılar.

      Erkekler ayrı bir odaya alındı, yemekler yendi, eskilerde kalmış hatıralar konuşuldu, hoş sohbetler yapıldı. Kadınlar da ayrı bir odada yemeklerini yediler, damat tarafının gönderdiği entarilik kumaş, yüzük, bir iki parça takıdan oluşan hediye bohçası kız tarafına teslim edildi.

      Erkekler gitmeye niyetlendiklerinde, kadınlara da toparlanmaları için haber gönderildi.

      Evin dışına çıktıklarında, Niyazi’nin amcaları ve dayısı sırasıyla birer jarjur mermi ile tabancalarını boşalttılar. Gençler önceden hazırladıkları dinamitlerin fitillerini ateşleyerek, büyük gürültüler çıkaran bombalarını attılar. Böylece bu “ara kesme” (söz kesme, nişan) töreniyle gençler hakkındaki evlilik kararı ilan edilmiş oldu.

      Niyazi’nin annesi o gece geri dönmedi kardeşinde yatıya kaldı.

      Niyazi akıllı, becerikli ve yakışıklı bir gençti. Çalıştığı gemide kendini kabul ettirmiş, kısa sürede güverte reisliğine, ardından da kaptanlığa yükselmişti. Sadece maaşı ile değil giydiği kaptanlık elbisesiyle de sınıf atlatmış durumdaydı.

       

  25

  

 


25
Önceki                  Sonraki