108- Ey inananlar! Allah’a itaat edin, Peygambere ve sizden buyruk sahibi olanlara itaat edin. Eğer bir şeyde çekişirseniz- Allah’a ve ahret gününe inanmışsanız- onun halini Allah’a ve Peygambere bırakın. Bu hayırlı ve netice itibariyle en güzelidir. 4/59

      109- Ey İnananlar! İhtiyatlı davranın bölük bölük veya hep birden savaşa gidin. 4/71

      110-( Ey Muhammet!) Allah yolunda savaş; sen ancak kendinden sorumlusun, insanları teşvik et; umulur ki Allah, inkâr edenlerin baskınını önler. Allah’ın kahrı da, ibret alınacak cezası da çok şiddetlidir. 4/84

      111- Size bir selam verildiği zaman, ondan daha iyisiyle selam verin veya aynısıyla mukabele edin. Allah her şeyin hesabını gereği gibi yapandır. 4/86

      112- Ancak sizinle kendileri arasında anlaşma olan bir millete sığınanlar yahut sizinle savaşmaktan veya kendi milletleri ile savaşmaktan bıkarak size başvuranlar müstesnadır. Allah dileseydi onları üzerinize çullandırırdı da sizinle savaşırlardı. Eğer sizden uzak durur, sizinle savaşmaz, size barış teklif ederlerse Allah onlara dokunmanıza izin vermez. 4/90

      113- Diğerlerinin de sizden ve kendi milletlerinden güvende olmayı istediklerini göreceksiniz. Ne var ki fitneciliğe her çağrıldıklarında ona can atarlar, eğer sizden uzak durmazlar, barış teklif etmezler ve sizden el çekmezlerse onları yakalayın, bulduğunuz yerde öldürün. İşte onların aleyhine size apaçık ferman verdik. 4/91

      114- Bir müminin diğer mümini yanlışlık dışında öldürmesi asla caiz değildir. Bir mümini yanlışlıkla öldürenin, bir mümin köleyi azad etmesi ve öldürülenin ailesi bağışlamadıkça, ona diyet ödemesi gerekir. Eğer o mümin size düşman bir toplumdan ise mümin bir köleyi azad etmesi gerekir. Şayet aranızda anlaşma olan bir millettense, ailesine diyet ödemek ve mümin bir köleyi azad etmek gerekir. Bulamayana, Allah tarafından tövbesinin kabulü için ardı ardına iki ay oruç tutmak gerekir. Allah bilendir. Hâkim’dir. 4/92

      115- Kim bir mümini kasten öldürürse cezası, içinde temelli kalacağı cehennemdir. 4/93

      116- Ey İnananlar! Allah yolunda yürüdüğünüz ( harbe çıktığınız) vakit, her şeyi iyice anlayın. Size, Müslüman olduğunu bildirene, dünya hayatının geçici menfaatine göz dikerek; “Sen mümin değilsin” demeyin. Allah katında bir çok ganimetler vardır. Evvelce siz de öyleydiniz. Allah size iyilikte bulundu, iyice araştırıp anlayın, Allah işlediklerinizden şüphesiz haberdardır. 4/94

      117- Yolculuk ettiğinde, kafirlerin size bir fenalık yapmasından korkarsanız, namazı kısaltmanızda size bir sorumluluk yoktur. Zira kafirler, size apaçık düşmandırlar. 4/101

      118- Namazı kıldıktan başka, Allah’ı ayakta iken, otururken, yan yatarken de anın. Emniyete kavuştuğunuzda, namazı gereğince kılın. Namaz şüphesiz, inananlara belirli vakitlerde farz kılınmıştır. 4/103

      119- Düşman milleti kovalamakta gevşeklik göstermeyin… 4/104