RAMAZAN SOHBETLERİ

  Orhan Naci AK (orhannaci@yahoo.com)

  7-TERAVİH NAMAZLARI

      Ramazan ayına mahsus ibadetlerden biri de teravih namazıdır. Ülkemizde teravih namazlarına ilgi çok fazladır. Kılınması zorunlu olmayan, sevap olsun diye Allah rızası için kılınan bu tür namazlara ilginin yoğun olmasının sebebi nedir? Ben bu konuda şöyle düşünüyorum: Ramazan ayında yoğun bir şekilde hissedilen kutsallığın, dini davranışlarımıza yansıması. Görüyoruz ki, farz namazlara karşı duyarlılığı olmayan insanlar bile teravih namazlarına büyük bir ilgi gösteriyor, erkek kadın ve çocuk demeden camileri dolduruyoruz. Şüphesiz ki bu, dini hayat bakımından heyecan verici bir olaydır. Bir bakıma şöyle de denebilir: Müminler mecbur oldukları için değil gönüllerinden geldiği için teravih namazına koşuyor ve dini hayatı bu şekilde daha yoğun yaşamış oluyorlar. Ayrıca ibadetin toplu halde ve belli bir ahenkle yapılmasının ruhlar üzerine coşku verici bir etkisini de hesaba katmak gerekir.

      Rivayete göre, Peygamberimiz bir Ramazan ayı gecesinde, mescide bitişik olan kendi hücresinde ve kendi başına sekiz rekat namaz kılmış ve bunu gören Müslümanlar da Peygamberimizden gördükleri şekilde namaz kılmışlardır. Peygamberimiz bu namazı üç gece ardı ardına tekrar etmiş ve üç geceden sonra bir daha kılmamıştır.

      Hz Ömer’in halife olduğu dönemde, Müslümanların bir kısmı Peygamberimizin mescidine gelerek, yatsı namazından sonra Peygamberimizin sağlığında gördükleri bu namazı ifa etmeye başlamışlardır. Mescide nafile namaz kılmak pek adet olmadığı için, Hz Ömer, “Müslümanlar yeni bir namaz mı icat ettiler” diye telaşlanmış bu işi soruşturma cihetine gitmiştir. Şahitler Peygamberimizin de Ramazan ayı gecelerinde böyle bir namaz kıldığını doğrulayınca, Hz Ömer: “O halde bunu cemaatle kılın” demiştir.

  Daha sonraları bu namazı kılanların sayıları artmış ve her guruptan birbirinden farklı olarak sekiz rekâttan otuz rekâta kadar teravih namazı kılanlar olmuştur. Bu gün yaygın olan ‘gelenek’, teravih namazlarının 20 rekât kılınmasıdır. Bazıları gelenek sözüne takılabilir ve dinde böyle bir terimin yeri olmadığını söyleyebilirler. Onarı rahatlatmak için icma-i ümmet diye sözümü düzeltiyorum.