RAMAZAN SOHBETLERİ
Orhan Naci AK (orhannaci@yahoo.com)
13-RİZE’DE KABRİSTANLIK SORUNU
Dikkat edecek olursak görürüz ki, aile mezarlığı kavramı, köylerde olsun ve mahallede olsun hane sayasınca çoğalıyor. Genellikle birinci dünya savaşı yıllarından başlamak üzere ölülerimiz umumi mezarlıklar yerine ailelerin kendi arazileri içinde defnediliyor. Oysa daha öncelere gittiğimizde her cami muhitinin, her köy veya mahallenin müşterek bir kabristanı olduğu görebiliyoruz.
Hane sayısınca aile mezarlığı edinmenin dince herhangi bir mahzuru olmayabilir. Lakin bu durumun oluşturduğu bazı ailevi ve sosyal sorunlar nedeniyle - bu gün bu sorunlar fazla hissedilmiyor olabilir- toplu mezarlıklara yani kabristanlıklara ihtiyaç olduğunu düşünüyoruz.
Müşterek mezarlıkların faydalarından biri şudur: Bu mezarlıkların tapuları köy tüzel kişiliğine veya belediyelere ait olacağından buradaki mezarlar sahipsiz kalmaz, her zaman bakımlı olur ve kaybolmazlar. Oysa kendi tapulu arazimize defnettiğimizi sandığımız ölülerimizin, gelecekte kimin toprağında gömülü olduğunu kestirmek çok zordur. Kişilere ait araziler el değiştirebilir ve bu arazilerin yeni sahiplerinin, sizin veya babanızın mezarını muhafaza edeceğinden emin olamazsınız. Bu mezarlar kaybolup giderler.
Bir başka mesele de şudur: Topraklar bölününce mezar yeri sayısı da artıyor. Her evin bir mezarlığı oluyor. Kardeşler mezarlık yeri konusunda anlaşamıyor. Ben annemin veya babamın yanında olayım veya oğlum da benim yanımda defnedilir diyemezsiniz. Arazi bölünüp de mevcut mezarlık yeri kardeşlerden birine kalınca, bu benim toprağım mezar yeri benim deyip, diğer kardeşini veya yeğenini ata mezarlığına kabul etmiyor. Sen de ölünü kendi arazinde toprağa ver diyor.
Eğer mezarlıklar toplu olursa buralar daha bakımlı olur, daha çok kişi tarafından ziyaret edilir, ölülerimize daha çok fatiha gider ve daha çok hatırlanırlar.
Bence, mülki amirler öncülüğünde, belediyeler ve köy muhtarları, toplu mezarlık edinme konusunda bir gayret içinde olmalı ve müftülükler de buna destek vermelidir.
14 |