2-Çözgüsü tire ipliği atkısı kendir ipliği olan dokumalar: Bunlar daha yumuşak olup gömleklik olarak dokunur, veya peşkir yapılırdı. Feretiko tezgâhında dokunan kendir bezi ve peşkirler daha sonra ağartılırdı. Ağartılan bezlerin bir bölümü iç gömleklik olarak kullanılır bir bölümü birbirine dikilerek çarşaf yapılır, ihtiyaç fazlası ise satılırdı. Peşkir olarak yapılanlar ev havlusu olarak kullanılır veya erkekler tarafından mendil gibi başa sarılırdı. Rize’de kendir bezi peşkirlere “yağluk” denirdi.

  3-Atkısı ipek olan dokumalar: Çözgüsü tire veya kendir ipliği olup atkısı ipek olan dokumalara “melez” denirdi. Atkısı ipek olan ürünlere melez çarşaf veya melez gömlek gibi isimler verilirdi.

  İpek dokuma peşkirler daha gösterişli ve daha değerliydi.

  Kendir bezi dokumalar için kullanılmakta olan feretiko tezgâhı, aynı zamanda peşkiri işlemek için (nakışlamak için) bir nevi gergef görevi görürdü.

  Peşkir dokunurken süslenir, kilim dokuma tekniği ile peşkire nakışlar çıkarılırdı.

  Bu nakışlar için renkli nakış ipliği veya renklendirilmemiş, tabii renginde olarak ipek ipliği kullanılırdı. Peşkirler uygun boylarda dokunur (ortalama 40x120 santim ebadında ve kenar temizliği için uçlarda çözgü ipliği bırakılırdı. Uclarda bırakılan bu çözgü iplikleriyle peşkirlerin kenarları püsküllenir ve püskülleme yapılmayacaksa kenarlar tığ danteli ile süslenirdi.

  Peşkir Örnekleri