58-Sünbül, acaba neden kıvırcık saçlarını etrafa saçıp duruyor. Galiba beni, aşkının zincirlerine vurarak esir edecek.49

59-Gittikçe parlaklık kazanan o zarif gül, ne var ki, beni de yeşilliğin50düşkünü haline getirdi.

60-Ey tâze gül, eğer halimi anlamak istiyorsan sakın hiç beni bana sorma, çünkü bağırıp-çağırışlarım zaten sana halimi arz etmektedir.51

61-Musabaka meydanında bülbülle yarışmaya girsek, o yanık sesli bülbül, aşk konusunda benimle yarışmaz.52

62-Ne o gül yanaklıyı seyretmek ne de gül bahçesini görmek gönlümü tatmin ediyor. Benim arzumu sadece âşıkların sultânı53 teskin edebilir.

63-Ey vefalı gül bahçesi, dilerim ki o taze gül, hiçbir zaman sohbet meclisinden beni ayrı bırakmaz.54

64-Genç hizmetçi, güzel gözlü nergisi sohbet meclisine yerleştirmiş de meclisin hizmetkârı olarak beni niçin farketmiyor.55

65-Vücudum bir gemi, gönlümün aşk arzusu ise onun kaptanıdır. Ey kaptan, şimdi hava güzeldir. Beni o sahile bırak.56

49-“Sünbülün kıvırcık saçlarını etrafa saçması” ile zâhîri mânâda, sünbülün olgunluğa ulaşması sonucunda tohumlarının etrafa yayılmasına dikkat çekilmektedir. Mecâzî mânâda; sünbülün etrafa saçılmasından güzelliğini teşhir etmesi anlaşılmaktadır. Beyitte geçen “Ğaliba” ifadesi, bu kadar çok güzellik içerisinde şâirin hayret ve kararsızlığını vurgulamaktadır.

50-“Yeşillik” ifadesi ile gül bahçesi ve mesire yeri anlatılmaktadır.

51-Bağırıp çağırma aslında kişinin duygularını bir yönü dışa vurmasıdır. Şair; bağırıp çağırışının, hayalini arz ettiği için ayrıca kendisine soru sorulmasını istemiyor.

52-Bu beyitte, aşılar arasındaki rekabete dikkat çekilmektedir.

53-“Aşıkların sultanı” ile gülün kendisi kastedilmektedir.

54-Şâirin dileğini gül bahçesine açması, onu güle daha yakın gördüğünden ve dileğini kendisine ulaştırmadan aracı olabileceğini ummasındandır.

55-Nergis, zaten çimenler içerisinde açmaktadır. Ancak şâir, bunu nergisin sohbet meclisine dahil edildiği şekilde yorumlamakta ve kendisinin göz ardı edilmesine içerlemektedir.

56-İçinde bulunduğu hâlet-i rûhiyeyi çok güzel bir teşbihle dile getiren şair, vucûd gemisinin kaptanı olan aşk arzusuna, sevgilinin mektebi olan gül bahçesinin kenarına kendisini bırakmasını rica ediyor.