Meşâhîr-i Şüarâ-yı İraniyeden Şeyh Remzi Efendinin
takrîzen yazdığı târîh-i âbdârdır

100-Hazret-i Âgâhî-i şirin kelâm û nükte senc
Eylemiş bin gûher-i manzûmi bir tercî’-i bend

101-Bir bahâriyât kim, reşk-i gülistân-i irem
Lafzı hoş, ma’nası şirin şivesi hâtır-pesend

102-Lafzının her nüktesi bir gülistân-ı serv û semen
Harfının her noktası bir şekeristân-ı şehd-kand

103-Şâhid ma’nâsı, açsa mihr-i çehrinden nikâb
Hüsnüne nâhîd olur vâlih, utârıd pâybend

104-Nev-arûs tab’ını sû-i nazardan hıfz içün
Micmer-i hûrşîde çarh eyler süreyyâsın sipend

105-Kıymaya yâ Rab, bahâr bâğına bâd-ı hazân
Görmeye gülbergi, nîş-i hârdan cevr-i gezend

106-Geldi bir mısrada Remzi tab’ına târîh-i tam
“Zîb virdün bezmgâh-ı dehre ey tercî-i bend.”