ALİ GÖKAY İLE AYŞE TOPALOĞLU

      Yayla dönüşü, Çatak mezrasında buluşan Fındıklılı iki sevgili, bir pınarın başında dinlenirken karşıberi türkü ile birbirlerine seslenirler:

  Ali Gökay        : Endurdun peştamali, bu gün itireceksen

  Ayşe Topaloğlu:    : Benum yerume gelin kimi götüreceksen

  Ali Gökay        : Oni ver anasine, yolda düşüreceksen

  Ayşe Topaloğlu    : Ağşam elun yüzünde, nerde otureceksen

  Ali Gökay        : Bir gün olan Zuğude gelin de olaceksen

  Ayşe Topaloğlu    : Ben gelmeyince sana nasıl götüreceksen

  Ali Gökay        : Çok çekmişim elunden, seni eldureceksen

  Ayşe Topaloğlu    : Cor yayladan Çamluke çamur ezecek misen

  Ali Gökay        : Nazlı yar heyt deyince benle gelecek misen

  Ayşe Topaloğlu    : Ben eneyurum köye, izin verecek misen

  Ali Gökay        : Köye enduğun zaman geri gelecek misen

  Ayşe Topaloğlu    : Enmeyursen yayladan daha kalacak misen(1-)

  BU KONAK EYİ KONAK

      Aşağıdaki atışma da çok hatırlanan sık sık tekrar edilen bir örnektir. Hevek Köyünden Kantaroğlu diye bilinen bir şairle Hemşinli bir şairin atışmasıdır. Anlatıldığına göre Kantaroğlu daha önce mektuplaştığı fakat yüz yüze hiç gelmedikleri Hemşin’li bir şairi ziyarete gider. Hemşinli şair bir ev yaptırmakta ve karısı da doğum hastası bulunmaktadır. Yusufeli’nin Rize sınırında bulunan Hevek Köyünden Yürüyerek Hemşin’e gelen şair, Hemşinli şaire türkü atar. Hemşinli şair, Kantaroğlu’nu türkülerinden ve uslûbundan tanır.

  46

  Hevekli    : Bu konak eyi konak otuz iki direkli

  Hemşinli    : Bu konağı yaptıran yureklidur yurekli

  Hevekli    : Bu akşam musafirim yemek gelsun börekli

  Hemşinli    : Evumde hastam vardur biri birine ekli

  1- Derleyen: Fahri Boncukcu.