PİRELER DESTANI

  Rahim Efendinin Pireler Destanı da oldukça meşhurdur:

  Ey kardeşler yaktı benim bu canımı pireler

  Kesti dünyada sağlıktan gümanımı pireler

  Taciz etti bu cihanı ah ile vahim benim

  Çekti içtiler nagehan(1-) hep kanımı bireler

          Her taraftan sardı beni kolu bağlı yaturdum

          Baktum yatakta yorgan yokateş yaktum oturdum

          Dedim şimdi nideyim ben çok selavat geturdum

          Baktum gene geldi sardı dört yanımı pireler

  Ayağı deve misali kuyruğu öküz gibi

  Her birinin ağzında dişleri ceviz gibi

  Öyle bir sardılar beni öndördünde kız gibi

  Ah-u vah ile geçirdiler zamanımı pireler

          Gece idi göremedim yatağuma yattılar

          Tuttu üçü ikisini kulağıma attılar

          Kalktı durdular horona beynimi oynattılar

          El ayağımdan kestiler amanımı pireler

  Yağmur yağdı yatakları koyamadım güneşe

  O gün var idi bir işim kalktım gittim o işe

  Geldim baktım omuz vermiş her biri bin bir işe

  Böyle kav(2-) yaktı eritti tabanımı pireler

          Akşam oldu küçük büyük hep yanıma doldular

          Ben ağladum onlar bakup birbirine güldüler

  103

  1- Nagehan: Aniden, birdenbire

  2- Kav: Çakmaktaşı kıvılcımıyla kolayca tutuşabilen bir nesne. Kav, gürgen ağaçlarının kalın gövdesinde üreyen bir nevi ur’un çeşitli muamelerden geçirildikten sonra kolayca tutuşabilen bir nesne haline getirilmesi suretiyle yapılır.