okuyorlardı. Diğer gurup ise ilerde olup tefsir veya hadis öğreniyor-lardı. Belli kitapları okuyup öğrenenlere icazet veriliyordu. İcazet bir nevi medrese bitirme diploması idi.

  Osmanlılar zamanında müderrisliğin oniki basamağı vardı. Birici basamaktan işe başlayan müderrisler zamanla terfi ederek on ikinci basamağa kadar yükselebilirlerdi. Resmiyette müderris olabilmek ve müderrislikte terfi edebilmek ve müderrislik maaşını hak edebilmek için ruus imtihani denilen bir imtihanı kazanmak gerekiyordu. Rize Medreselerinde görev yapan müderrislerden bir kısmı ruus imtihanini kazanıp devletten maaş almaya hak kazanmış hocalardı. Diğer bir kısmının maaşını halk verirdi. Medreseler kapatılınca devletten maaşlı hocalar maaşlarının bir kısmını almaya devam ettiler.

  Ruus imtihanını kazanıp da müderrisliğe atananlar, zamanla yükselerek aşağıdaki ünvanları alır ve bu unvanlara göre de maaşları artardı.

  Müderrislerin unvan sıralaması: 1-İptida-i hariç, 2- Hareket-i hariç, 3- İptida-i dahil, 4- Mürsila-i sahn, 5- Medaris-i sahn-i seman, 6- İptida-i altmışlı, 7- Harekatli altmışlı, 8- Mürsila-i Süleymaniye, 9- Hamise-i Süleymaniye, 10- Medrese-i Erbaa-i Süleymaniye, 11- Dar ül hadis-i Süleymaniye 12- Kibar-i müderrisin( yani mütehassis müderrisler.)

  Rize medreselerinde görev yapan müderrislerin yukardaki gibi bir ünvanları bulunmamaktadır. Lakin ruus hocası veya huzur hocası diye saygıyla anılan hocalar bulunmaktadır. Tarih terimleri

  13