1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13  14  15  16  17  18  19  20  21  22  23  24  25  26  27  28  29  30  31  32  33  34  35  36  37  38  39  40  41  42  43  44  45  46  47  48  49  50  51 



      239- Allah’ın haram kıldığı cana haksız yere kıymayın. Haksız yere öldürülenin velisine bir yetki tanımışızdır. Artık o da öldürmekte aşırı gitmesin. Zira kendisi ne de olsa yardım görmüştür. 17/33

      240- Yetimin malına – ergin çağa ulaşana kadar- en güzel şeklin dışında yaklaşmayın. Ahdi de yerine getirin, doğrusu verilen ahitte sorumluluk vardır. 17/34

      241-Bir şeyi ölçtüğünüz zaman, ölçüyü tam tutun. Böyle yapmak, sonuç itibariyle daha güzel ve daha iyidir. 17/35

      242- Bilmediğin şeyin ardına düşme; doğrusu kulak, göz ve kal, bunların hepsi o şeyden sorumlu olur. 17/36

      243- Yer yüzünde böbürlenerek yürüme, çükü sen ne yeri delebilirsin ve ne boyca dağlara ulaşabilirsin. 17/37

      244- İnanan kullarıma söyle, en güzel şekilde konuşsunlar. Doğrusu şeytan aralarını bozmak ister. Şeytan şüphesiz insanın apaçık düşmanıdır. 17/53

      245- Güneşin batıya yönelmesinden gecenin kararmasına kadar namaz kıl; sabah vakti de namaz kıl, sabah namazına melekler şahit olur. 17/78

      246- De ki: “İster Allah deyin, ister rahman, hangisini derseniz deyin, en güzel isimler O’nundur.” Namaz kılarken sesini yükseltme, gizli de kılma, ikisi ortasında bir yol tut. 17/110

  

  KEHf ( Mekke’de nazil olmuştur. Nüzul sırası: 69)

      247-Her hangi bir şey için, Allah’ın dilemesi dışında: “Ben onu yarın yapacağım” deme. Unuttuğun zaman Rabbini an ve şöyle de: “Umulur ki, Rabbim beni doğruya daha yakın olana eriştirir.” 18/23,24

      248- Sabah akşam Rablerinin rızasını dileyerek ona yalvaranlarla beraber sen de sabret. Dünya hayatının güzelliklerini isteyerek gözlerini o kimselerden ayırma. Bizi anmasını kendisine unutturduğumuz ve işinde aşırı giderek hevesine uyan kimseye uyma. 18/28

  

  MERYEM SÜRESİ( Mekke’de nazil olmuştur. Nüzul sırası: 44)

      249- İşte bunlar Allah’ın kendilerine nimetler sunduğu peygamberler; Adem’in soyundan, Nuh ile beraber taşıdıklarımızdan; İbrahim ve İsmail’in neslinden ve doğru yola erdirdiğimizden, seçip beğendiklerimizdendir. Rahman’ın ayetleri onlara okunduğu zaman ağlayarak secdeye kapanırlardı. 19/58

  

      250- Onların ardından, namazı bırakan, şehvetlerine uyan bir nesil geldi. İşte bunlar azgınlıklarının karşılığını göreceklerdir. 19/59

  

  TÂ-HÂ SÜRESİ (Mekke’de nazil olmuştur.Nüzul sırası: 45)

      251- Doğrusu Ben, tövbe edeni, inanıp yararlı iş işleyerek doğru yola gireni bağışlarım. 20/82

  

 


24
Önceki                  Sonraki