1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13  14  15  16  17  18  19  20  21  22  23  24  25  26  27  28  29  30  31  32  33  34  35  36  37  38  39  40  41  42  43  44  45  46  47  48  49  50  51 



      223- Bir ayetin yerini başka bir ayetle değiştirdiğimizde , - ki Allah ne indirdiğini gayet iyi bilir - onlar, Muhammed’e “Sen sadece uyduruyorsun” derler. Hayır, öyle değildir, ama onların çoğu bunu bilmezler. 16/101

      224- Yalnız Allah’a kulluk ediyorsanız, Allah’ın size helal ve temiz olarak verdiği rızıklardan yiyin. 16/114

      225- Allah size ancat leşi, kanı, domuz etini, ve Allah’tan başkasının adına kesilenleri haram kılmıştır. Darda kalan, aşırı gitmemek ve başkasının hakkına el uzatmamak şartıyla bunun dışındadır. Allah şüphesiz bağışlar ve merhamet eder. 16/115

      226- Ey Muhammet! Rabbinin yoluna, hikmetle güzel öğütle çağır; onlarla en güzel şekilde tartış; doğrusu Rabbin, kendi yolundan sapanları daha iyi bilir. O, doğru yolda olanları da en iyi bilir. 16/125

      227-Eğer ceza vermek isterseniz size yapılanın aynıyla mukabele edin. Sabrederseniz and olsun ki bu, sabredenler için daha hayırlıdır. 16/126

      228- Allah şüphesiz sakınanlarla ve iyilik yapanlarla beraberdir. 16/128

  

  İSRA SÜRESİ(Mekke’de nazil olmuştur. Nüzul sırası: 50)

      229-İyilik ederseniz kendinize iyilik etmiş olursunuz. Kötülük ederseniz o da kendinizedir…17/7

      230- Doğrusu bu Kur’an en doğru yşola götürür ve yararlı iş yapan müminlere büyük ecir olduğunu, ahrete inanmayanlara can yakıcı bir azap hazırladığımızı müjdeler. 17/9,10

      231- Kim doğru yola gelirse ancak kendi lehine yola gelmiş ve kim de saparsa ancak kendi aleyhinde sapmıştır. Kimse kimsenin günahını çekmez. Biz peygamber göndermedikçe kimseye azap etmeyiz. 17/15

      232- Ahireti isteyip, inanmış olarak onun için gerekli çalışmalarda bulunan kimselerin, işte onların çalışmaları şükre değer. 17/19

      233- Rabbin, yalnız Kendisine tapmanızı ve ana babaya iyilik etmeyi buyurmuştur. Eğer ikisinden biri veya her ikisi, senin yanında iken ihtiyarlayacak olursa, onlara karşı “öf” bile demeyesin, onları azarlamayasın. İkisine de hep tatlı söz söyleyesin. 17/23

      234- Onlara acıyarak alçak gönüllülük kanatlarını ger ve: Rabbim! Küçükken beni yetiştirdikleri için sen de onlara merhamet et. 17/24

      235- Yakınına, düşküne, yolcuya hakkını ver; elindekileri saçıp savurma. 17/26

      236- Elini boynuna bağlayıp cimri kesilme, büsbütün de açıp tutumsuz olma, yoksa pişmen olur, açıkta kalırsın. 17/29

      237- Çocuklarınızı yoksulluk korkusuyla öldürmeyin. Biz onlara da size de rızık veririz. Onları öldürmek şüphesiz büyük bir günahtır. 17/31

      238- Sakın zinaya yaklaşmayın; doğrusu bu çirkindir, kötü bir yoldur. 17/32

  

 


23
Önceki                  Sonraki